Dwukryterialna heurystyka dla rozwiązywania problemu balansowania linii montażowej
- Waldemar GRZECHCA
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
W artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczące manualnej linii montażowej. Omawiana dwukryterialna heurystyka ma na celu uwzględnienie zarówno minimalizację czasów przestojów ale także bierze pod uwagę obciążenie pracowników biorących udział w procesie montażu. Jak wiadomo nie każda operacja wymaga jednakowego wysiłku oraz jednakowych ruchów fizycznych. W prezentowanej metodzie uwzględnia się w sposób sformalizowany (metoda RULA i REBA) udział ze względu na obciążenie każdego z pracowników linii a otrzymane wyniki służą korekcie balansu linii otrzymanego wcześniej w oparciu o znane metody heurystyczne dla których kryterium optymalizacji jest jedynie czas przestojów maszyny lub bezczynność pracowników na stanowisku montażowym .
1. WPROWADZENIE
Pierwszą linię montażową dla Forda T zaprojektowano w 1913 roku, rewolucjonizując tym samym proces produkcji masowej. Wprowadzenie takiego rodzaju produkcji pozwala na znaczne przyspieszenie produkcji przy jednoczesnym obniżeniu jej kosztów. Dziś systemy produkcyjne oparte na przepływowej linii produkcyjnej są wszechobecne i dotyczą większości wyrobów. Zjawisko balansowania linii montażowej po raz pierwszy opisano [10] w latach pięćdziesiątych. Podstawą problemu balansowania jest przyporządkowanie zbioru zadań do uporządkowanego zbioru stacji roboczych tak aby relacje kolejnościowe były spełnione a wskaźniki jakości zoptymalizowane. Linię montażową uważa się za zbalansowana gdy wykonano wszystkie operacje nie naruszając żadnego z założeń dotyczącego produkcji na linii montażowej (niepodzielność operacji, przestrzeganie relacji kolejnościowych). Choć problem balansowania znany jest od lat wciąż proponowane są nowe algorytmy oraz modyfikacje już znanych algorytmów. Pracownicy na manualnych liniach montażowych narażeni są na występowanie urazów ze względu na [1]:
− manualne wykonywanie zadań utrzymując stałą postawę podczas pracy, − wymuszoną pozycję ciała przy pracy (nienaturalne pozycje całego ciała i/lub segmentów ciała, np. (...)
Pierwszą linię montażową dla Forda T zaprojektowano w 1913 roku, rewolucjonizując tym samym proces produkcji masowej. Wprowadzenie takiego rodzaju produkcji pozwala na znaczne przyspieszenie produkcji przy jednoczesnym obniżeniu jej kosztów. Dziś systemy produkcyjne oparte na przepływowej linii produkcyjnej są wszechobecne i dotyczą większości wyrobów. Zjawisko balansowania linii montażowej po raz pierwszy opisano [10] w latach pięćdziesiątych. Podstawą problemu balansowania jest przyporządkowanie zbioru zadań do uporządkowanego zbioru stacji roboczych tak aby relacje kolejnościowe były spełnione a wskaźniki jakości zoptymalizowane. Linię montażową uważa się za zbalansowana gdy wykonano wszystkie operacje nie naruszając żadnego z założeń dotyczącego produkcji na linii montażowej (niepodzielność operacji, przestrzeganie relacji kolejnościowych). Choć problem balansowania znany jest od lat wciąż proponowane są nowe algorytmy oraz modyfikacje już znanych algorytmów. Pracownicy na manualnych liniach montażowych narażeni są na występowanie urazów ze względu na [1]:
− manualne wykonywanie zadań utrzymując stałą postawę podczas pracy, − wymuszoną pozycję ciała przy pracy (nienaturalne pozycje całego ciała i/lub segmentów ciała, np. (...)
Artykuł zawiera 24897 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 2/2011
Zaloguj się by skomentować