Wybrane czynniki struktury funkcjonalno - przestrzennej miasta, których kształtowanie może wpływać na zachowania transportowe mieszkańców

U podstaw tych dwóch czynników zawsze leżała relacja: człowiek i jego miejsce pracy. Miasta rozwijały się dzięki rosnącym wymaganiom społecznym człowieka (w odniesieniu do jakości życia), a będących w tle możliwościach technologicznych, głównie związanych z systemami transportowymi. Historia rozwoju miast pokazuje, że zmiany w strukturze funkcjonalno - przestrzennej podlegają okresowym wahaniom pomiędzy strukturą zwartą a rozproszoną, monocentryczną a policentryczną. Dzięki nowym technologiom możemy podróżować szybciej na długie odległości różnymi środkami transportu, a pojęcie odległości jest dla podróżnego wymiarowane w postaci czasu na osiągnięcie celu podróży. Śledzenie historii rozwoju miasta prowadzi do wniosku: planiści miejscy starali się sprostać wymaganiom mieszkańców współczesnej epoki i kształtować przestrzeń w taki sposób, aby zapewnić przyjazne środowisko zamieszkania i miejsca pracy w przyszłości. Postulat ten najczęściej realizowany był w kontekście zapewnienia zrównoważonego rozwoju miasta. Obecnie zasada ta ma coraz większe znaczenie w praktyce planistycznej. Kształtowanie przestrzeni miejskiej według zasad zachowania równowagi pomiędzy jej elementami, daje możliwość kontroli stopnia wykorzystania samochodu w codziennych podróżach mieszkańców. Zatem efektem zrównoważenia jest łagodzenie konfliktów między jego elementami. Celem artykułu jest przedstawienie czynników charakteryzujących strukturę funkcjonalno - przestrzenną miasta i pokazanie ich wpływu na funkcjonowanie systemu transportowego.

1. Struktura funkcjonalno - przestrzenna miasta
Struktura przestrzenna to system powiązanych ze sobą elementów zagospodarowania, które tworzą całość funkcjonalno - przestrzenną. Głównym wyzwaniem dla urbanistów jest określenie wzajemnych relacji pomiędzy elementami tej struktury oraz między elementami a całym miastem i kształtowanie tych relacji w sposób zrównoważony. Do podstawowych elementów struktury miasta zaliczyć można obszary różniące się między sobą rodzajem funkcji, czyli przeznaczeniem i użytkowaniem terenu. Elementy tej struktury tworzą bardzo złożone systemy, jak dzielnica, miasto lub aglomeracja. Powiązane są ze sobą systemem transportowym, który będąc słabo rozwinięty lub skupiony tylko na jednym rodzaju (głównie systemie transportu indywidualnego), może prowadzić do zaostrzania się konfliktów w relacji przestrzennej miasta lub zaburzenia funkcji dzielnic mieszkaniowych. Struktura funkcjonalno - przestrzenna jest zatem systemem powiązanych ze sobą różnych elementów zagospodarowania, które w konsekwencji tworzą uzupełniający się wzajemnie organizm.

Artykuł zawiera 36640 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka