Problemy zrównoważonego rozwoju transportu w Polsce
- Krystyna Wojewódzka-Król
- Kategoria: Transport i spedycja
Kierunki zrównoważonego rozwoju transportu, oznaczającego rozwój uwzględniający ekologiczną racjonalność, ekonomiczną opłacalność i społeczną zasadność, zostały nakreślone w Białej Księdze UE z 2001 i 2011 r.
Niestety tylko niektóre z tych kierunków są wdrażane w Polsce. Celem artykułu jest wykazanie, że tendencje unijne traktowane są w polskiej polityce transportowej dość wybiórczo, z różnych zresztą powodów. Analizując kierunki i problemy rozwoju transportu w Polsce można odnieść wrażenie, że zasada zrównoważonego rozwoju czasami jest stosowana selektywnie, tzn. czasami jest eksponowany aspekt ekonomiczny, czasami ekologiczny (bądź tylko jakiś jego wybrany element), rzadko społeczny, a trudno znaleźć przykład równego traktowania wszystkich trzech kryteriów zrównoważonego rozwoju. Analiza przeprowadzona zostanie na przykładzie problemów rozwoju transportu wodnego śródlądowego oraz kolei dużych prędkości.
Transport wodny śródlądowy w zrównoważonym rozwoju transportu w Polsce
Spośród zapisanych w Białej Księdze UE z 2011 r. działań mających na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w transporcie o 60% z transportem wodnym śródlądowym związane jest przede wszystkim: działanie 3: przeniesienie do 2030 r. 30% przewozów ładunków na odległość większą niż 300 km z transportu samochodowego na inne gałęzie i rodzaje, takie jak transport kolejowy i wodny, a do 2050 r. - 50%.
Duży potencjał tkwi również w wykorzystaniu tej gałęzi w logistyce miejskiej, a więc w realizacji działania 1: zmniejszenie do 2030 r. o połowę liczby samochodów o napędzie konwencjonalnym w transporcie miejskim - zapewnienie do 2030 r. logistyki miejskiej wolnej od emisji CO2 w centrach głównych miast; do 2050 r. eliminacja z miast samochodów o napędzie konwencjonalnym.
W Polsce ta gałąź transportu nie znajduje od lat należytego miejsca w polityce transportowej, zaś głównym argumentem przeciwko rozwojowi tej, najbardziej przyjaznej dla środowiska gałęzi (obok transportu morskiego), są względy ekologiczne. Najczęściej uzasadnia się, że Program Natura 2000 nie pozwala na żadne inwestycje na obszarach Natura 2000, w tym na zagospodarowanie śródlądowych dróg wodnych, niezbędne dla rozwoju transportu wodnego śródlądowego.
Artykuł zawiera 18120 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka