Inteligentne algorytmy analizy ultradźwiękowych obrazów w badaniach bezstykowych złączy szyn metodą TOFD złącza szynowe, ultradźwiękowa metoda TOFD analiza obrazów
- LESIAK Piotr, BOJARCZAK Piotr
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
W pracy przedstawiono technologię ultradźwiękowej metody TOFD (ang. Time-Of-Flight Diffraction) do badania spawanych i zgrzewanych złączy szyn kolejowych w torze. Omówiono specyfikę uzyskiwanych z takich badań obrazów i algorytmy pozyskiwania informacji o wadach w złączach szyn, traktując te obrazy, jako teksturę. Wykorzystano w tych algorytmach procedurę ekstrakcji wektorów cech dla każdego piksela za pomocą dekompozycji falkowej, następnie zoptymalizowano je stosując analizę głównych składowych PCA (ang. Principal Component Analysis). W końcowym etapie klasyfikacji obrazu, jako klasyfikator binarny wad zastosowano metodę SVM (ang. Support Vector Machines).
W badaniach ultradźwiękowych spoin, coraz częściej stosowana jest metoda TOFD (ang. Time-Of-Flight
Diffraction) [15]. Wykorzystuje się w niej zjawisko dyfrakcji fali ultradźwiękowej na granicy wady. W efekcie otrzymuje się dość nietypowe obrazy wad, wymagające dodatkowych zabiegów rekonstrukcji i ich oceny.
Naturalnym obiektem stosowania tej metody są złącza zgrzewane i spawane szyn kolejowych. Pierwsze próby wykorzystania metody TOFD do takich badań, podjęto w USA [1]. Na PKP spoiny badane są w sposób tradycyjny (metoda echa lub tandem), defektoskopami szynowymi lub wagonem pomiarowym [16]. Jednak nie zawsze uzyskuje się tu zadowalające wyniki, gdyż w bezpośrednim sąsiedztwie złącza, często występują nierówności powierzchni tocznej główki szyny, co dyskryminuje uzyskanie dobrego kontaktu akustycznego głowic. Ponadto wskazane też byłoby dokładne badanie obszaru bocznych części stopki szyny, gdyż rozwijające się od tych miejsc pęknięcia propagują do pozostałych części szyny, a także badania szyjki i główki szyny z ich bocznej powierzchni [11]. (...)
Diffraction) [15]. Wykorzystuje się w niej zjawisko dyfrakcji fali ultradźwiękowej na granicy wady. W efekcie otrzymuje się dość nietypowe obrazy wad, wymagające dodatkowych zabiegów rekonstrukcji i ich oceny.
Naturalnym obiektem stosowania tej metody są złącza zgrzewane i spawane szyn kolejowych. Pierwsze próby wykorzystania metody TOFD do takich badań, podjęto w USA [1]. Na PKP spoiny badane są w sposób tradycyjny (metoda echa lub tandem), defektoskopami szynowymi lub wagonem pomiarowym [16]. Jednak nie zawsze uzyskuje się tu zadowalające wyniki, gdyż w bezpośrednim sąsiedztwie złącza, często występują nierówności powierzchni tocznej główki szyny, co dyskryminuje uzyskanie dobrego kontaktu akustycznego głowic. Ponadto wskazane też byłoby dokładne badanie obszaru bocznych części stopki szyny, gdyż rozwijające się od tych miejsc pęknięcia propagują do pozostałych części szyny, a także badania szyjki i główki szyny z ich bocznej powierzchni [11]. (...)
Artykuł zawiera 21112 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka
Zaloguj się by skomentować