Ostatnie lata obnażyły słabości dotychczasowych systemów logistycznych, które przez dekady optymalizowano głównie pod kątem kosztów i efektywności. Dlatego też w bieżącym numerze „Logistyki” przyglądamy się zjawisku dywersyfikacji łańcuchów dostaw. Jak słusznie zauważa Marta Waldmann, zamiast polegać na jednej trasie, jednym dostawcy czy jednej formie transportu, firmy coraz częściej priorytetowo traktują budowanie odpornych i wielowariantowych struktur dostaw. Elastyczność, możliwość szybkiej rekonfiguracji i zdolność do przełączenia się na inne rozwiązania stają się kluczowe dla utrzymania ciągłości operacji. Wybór odpowiedniej strategii dywersyfikacji – czy będzie to nearshoring, friendshoring czy reshoring – zależy od specyfiki branży, dostępności zasobów oraz uwarunkowań geopolitycznych. Jak wskazuje Mikołaj Sadocha, każde z tych podejść ma swoje zalety i ograniczenia, a ich wdrożenie powinno być poprzedzone dokładną analizą potrzeb i możliwości organizacji. Warto zauważyć, że Polska, dzięki swojemu strategicznemu położeniu w centrum Europy, nowoczesnej infrastrukturze magazynowej i transportowej oraz stabilności gospodarczej, staje się naturalnym kandydatem na regionalne centrum nearshoringu. Praktyczne przykłady dywersyfikacji możemy obserwować w działaniach Girteki, gdzie zaawansowane narzędzia cyfrowe umożliwiają dynamiczne zarządzanie flotą i optymalizację tras w czasie rzeczywistym. Jak podkreśla Tomasz Weber, wybór odpowiedniego partnera logistycznego, dysponującego zapleczem i aktywami własnymi, staje się kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem. Przyszłość logistyki będzie należeć do organizacji, które potrafią szybko przebudowywać swoje sieci dostaw, przewidywać zagrożenia i adaptować się do nowych realiów. W świecie, gdzie zakłócenia przestały być wyjątkiem, a stały się regułą, odporność operacyjna, elastyczność w reagowaniu na zmiany oraz zgodność z wymogami ESG wyznaczają nowe standardy efektywności. Inspirującej lektury!
