Cross-docking w logistyce produkcji - na przykładzie przedsiębiorstwa produkcyjnego

Szybko zmieniające się warunki rynkowe i duże natężenie konkurencji wymagają od przedsiębiorstw możliwie szybkiego reagowania na zapotrzebowanie, pociągając za sobą reakcję wszystkich uczestników łańcucha dostaw. Takie rynkowe warunki funkcjonowania, wymuszają na przedsiębiorstwach wykorzystywanie metod, które w efektywny sposób pozwolą na skracanie czasu trwania przepływów w łańcuchach dostaw. Cross-docking należy właśnie do takich metod. Najważniejszą jej cechą jest możliwość pominięcia procesów magazynowych, a wszystkie operacje wykonywane są w strefach przyrampowych. Metoda ta wymaga bardzo dokładnego zsynchronizowania wszystkich procesów przyjmowania i wydawania towarów. Cross-docking może być realizowany na trzech poziomach:

• cross-docking pełnych palet, gdzie pełne palety jednorodnego wyrobu kierowane są bezpośrednio do sklepu (stosowany przede wszystkim dla produktów o dużej objętości)
• cross-docking zamówień sklepów skompletowanych przez dostawcę - metoda rzadziej stosowana i polegająca na skompletowaniu i wysłaniu towaru przez producenta bezpośrednio do sklepów (producent musi znać zapotrzebowanie każdego ze sklepów)
• cross-docking z kompletacją w punkcie przeładunkowym - jest najczęściej stosowaną praktyką i polega na dostarczeniu pełnych palet tego samego wyrobu do Centrum Dystrybucji, gdzie następnie pobierane są produkty i kompletowane pod konkretne zamówienia sklepów (pozostaje zapas obrotowy, który jest wykorzystywany następnego dnia).

Cross-docking jest metodą wspomagającą efektywne realizowanie strategii ECR (Efektywna Obsługa Klienta) na poziomie zarządzania podażą w łańcuchu dostaw. Poprawa w zakresie szybkości realizowania dostaw wpływa bezpośrednio na poprawę konkurencyjności przedsiębiorstw dostarczających produkty na rynek. Istota tej techniki dla strategii ECR wynika wprost z możliwości doskonalenia przepływu produktów często zbywalnych, o względnie stałym popycie przy niskich kosztach utraconej sprzedaży.

W zarządzaniu łańcuchem dostaw podstawową determinantą konkurencyjności i efektywności stał się czas, będący jednym z ważniejszych składników kosztu logistycznego. Koszty logistyczne związane z przepływami towarów w łańcuchu dostaw, ulegają zwiększaniu w miarę wydłużania się czasów realizacji i dostaw. Zatem i na tym poziomie zauważyć można ogromne znaczenie wykorzystywania cross-dockingu, dzięki któremu uzyskuje się sprawność i szybkość dostaw bez zbędnych strat czasu.

Studium przypadku
SIEGENIA-AUBI Sp. z o.o. jest firmą z dziedziny nowoczesnej techniki okuć i techniki budowlanej o międzynarodowym zasięgu oraz długoletniej tradycji. Częścią sukcesu firmy jest między innymi innowacyjność w zakresie procesów technologicznych i metod zarządzania oraz partnerskie relacje i współpraca w łańcuchu dostaw.
W przypadku SIEGENIA-AUBI Sp. z o.o. mamy do czynienia z rzadko spotykanym rozwiązaniem cross-dockingowym, ponieważ dotyczy ono nie dystrybucji lecz zaopatrzenia produkcji. Na takie rozwiązanie Firma mogła zdecydować dzięki ścisłej współpracy pomiędzy dostawcami materiałów oraz z uwagi na fakt, iż główni dostawcy materiałów są zlokalizowani na terenie Niemiec, Szwajcarii, Austrii oraz Włoch, przy czym około 80% dostawców to teren Zagłębia Ruhry w Niemczech. Dostarczają oni materiały do produkcji w stosunkowo małych partiach i w częstych cyklach dostaw. Takie rozwiązanie powoduje niższy poziom zapasów, a tym samym niższe koszty oraz lepszą płynność finansową. W przypadku SIEGENIA-AUBI stosowany jest cross-docking pełnych palet lub pojemników, które trafiają od wielu dostawców do punktu przeładunkowego zlokalizowanego na tym obszarze. Model cross-dockingu w SIEGENIA-AUBI przedstawia rysunek 1.
Obsługa dostaw między Punktem Przeładunkowym w Niemczech a Magazynem Produkcyjnym w Kluczborku przez operatora logistycznego została opisana poniżej.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 4/2011.